فولاد سخت شونده ی سطحی یا فولاد سمانتاسیون به فولاد کربنی یا کم آلیاژی گفته می شود که مقدار کربن آن پایین بوده و می توان با عملیات کربورایزینگ (کربن دهی) مقدار کربن را در سطح آن افزایش داد که این عمل موجب می شود بتوان با عملیات حرارتی مناسب، سطح سخت و مارتنزیتی ایجاد کرد. حداکثر عمق این لایه کربوره نفوذی 2 میلی متر بوده و افزایش سختی آن تا بالای 60 راکول سی هم میسر است. فرایند کربورایزینگ می تواند در فاز جامد، مایع (مثل حمام سیانوری) یا گازی انجام شود که طی واکنش هایی در دمای بالا (دمای آستنیته) اتم های کربن آزاد شده و به سطح قطعه نفوذ می کنند. پس از این فرایند با توجه به عدم نفوذ کربن به مغز قطعه، کربن این قسمت همچنان پایین خواهد بود و چون قابلیت آب دادن ندارد، سختی آن تغییر چندانی نمی کند. لذا مغز قطعه کماکان تافنس و چکش خواری خود را حفظ کرده و از ضربه پذیری بالایی برخوردار است. همچنین فرایند کربورازینگ با ایجاد تنشهای پسماند فشاری در سطح باعث بهبود استحکام خستگی می شود که در کاربردهای با تنش دینامیک از اهمیت بالایی برخورداراست. از دیگر مزایای این فولاد قابلیت جوشکاری و ماشینکاری مناسب قبل از کربورایزینگ است که برای فرایند ساخت قطعه بسیار مفید است .
با توجه به خواص مطلوب فولادهای سمانتاسیون می توان از آن ها برای ساخت انواع قطعات صنعتی مورد استفاده در صنایع مختلف اعم از خودروسازی، ماشین سازی، هواپیما و انواع موتورها و توربین ها از جمله چرخ دنده، پینیون، کوپلینگ، میل لنگ، میل فرمان، غلطک، شفت و چرخ زنجیر که نیاز به سختی و مقاومت به سایش در سطح و همچنین استحکام و چقرمگی در مغز قطعه دارند بهره برد.